Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo podoba mi się styl, w jakim napisana jest książka! Język jest lekki, a zdania skonstruowane w taki sposób, że tym prostym językiem wyrażają maksimum treści! Temat jest bardzo ciekawy, a krótkie rozdziały nie dają przestrzeni na rozwlekłość w słowie ;) jest to, co ma być, żadnych zbędnych opisów! Autorka zawiera tu bardzo wiele swoich przemyśleń - ciekawych, mądrych, czasem zaskakujących, a czasem nieco zbyt intymnych! Książka pewnie nie każdemu przypadnie do gustu, ale mnie się bardzo podobała!

Bardzo podoba mi się styl, w jakim napisana jest książka! Język jest lekki, a zdania skonstruowane w taki sposób, że tym prostym językiem wyrażają maksimum treści! Temat jest bardzo ciekawy, a krótkie rozdziały nie dają przestrzeni na rozwlekłość w słowie ;) jest to, co ma być, żadnych zbę...

Rozwiń

Zwiń

Coś mi się mocno wydaje, że książka się bardzo zestarzała i zupełnie nie nadaje się dla współczesnego czytelnika... Opowieść o zwierzętach, o ich przygodach, przyjaźni... Jednak całość napisana w dość nudnej narracji, mam wrażenie, że fabuła mogłaby się zmieścić na kilkustronicowym wypracowaniu szkolnym. Starałem się czytać, mając mocno na uwadze, że to książka dla dzieci! Myślę jednak, że i moim dzieciom by się nie spodobała... Mimo chęci - nie...

Coś mi się mocno wydaje, że książka się bardzo zestarzała i zupełnie nie nadaje się dla współczesnego czytelnika... Opowieść o zwierzętach, o ich przygodach, przyjaźni... Jednak całość napisana w dość nudnej narracji, mam wrażenie, że fabuła mogłaby się zmieścić na kilkustronicowym wypraco...

Rozwiń

Zwiń

Kolejny tom przygód Herkulesa. Choć tym razem napisany nieco inaczej - prawie do połowy książki o detektywie nie ma ani słowa - zaznajamiamy się z historią przed jego przybyciem. A zagadka ciekawa, intrygująca. Do końca nie wiadomo, czy Elinor jest winna, czy nie!

Kolejny tom przygód Herkulesa. Choć tym razem napisany nieco inaczej - prawie do połowy książki o detektywie nie ma ani słowa - zaznajamiamy się z historią przed jego przybyciem. A zagadka ciekawa, intrygująca. Do końca nie wiadomo, czy Elinor jest winna, czy nie!

Mam mieszane uczucia, jeśli chodzi o tę książkę! Twórczość Muńka uwielbiam, jestem niemal bezkrytyczny! Duża część tej autobiografii to właściwie to samo powtórzone w różny sposób... Dopiero końcówka, gdzieś tak od tematu terapii, zawiera więcej przemyśleń, refleksji... Wcześniej mamy trasy, koncerty, alkohol, narkotyki, dziewczyny... Nie dziwi to, ale trochę męczy... Choć wymieniane po drodze nazwiska, zespoły, ilość poznanych ludzi robią wrażenie! Nie wiem, czy lubię Muńka bardziej, czy mniej, po przeczytaniu, ale nie ulega wątpliwości, że jest to postać niezwykła w historii polskiej muzyki!

Mam mieszane uczucia, jeśli chodzi o tę książkę! Twórczość Muńka uwielbiam, jestem niemal bezkrytyczny! Duża część tej autobiografii to właściwie to samo powtórzone w różny sposób... Dopiero końcówka, gdzieś tak od tematu terapii, zawiera więcej przemyśleń, refleksji... Wcześniej mamy tras...

Rozwiń

Zwiń

Serię czyta się całkiem przyjemnie, przygody Myrona są ciekawe, ale nie spodziewam się nagłych zwrotów akcji, rozwiązania, które "wgniecie mnie w fotel". Ot, dobry kryminał na kilka wieczorów.

Serię czyta się całkiem przyjemnie, przygody Myrona są ciekawe, ale nie spodziewam się nagłych zwrotów akcji, rozwiązania, które "wgniecie mnie w fotel". Ot, dobry kryminał na kilka wieczorów.

Ekranizację Dziennika oglądałem dawno temu, ale pamiętam, że całkiem dobrze się bawiłem! Nie mogę tego do końca powiedzieć o książce... Na dłuższą metę, Bridget jest męcząca i zdecydowanie zbyt przewidywalna! Momentami dzieją się rzeczy zabawne, ale mimo tego, że wiedziałem na co się piszę, wybierając tę książkę, liczyłem na więcej frajdy z czytania! Poziom infantylności niektórych myśli i działań jest zdecydowanie zbyt wysoki ;) i dlatego dość trudno się to chwilami czytało. Forma dziennika ze stałymi punktami dotyczącymi wagi, kalorii, czy ilości wypalonych papierosów - fajna. Strój króliczka zarówno tutaj, jak i w filmie, to najbardziej chyba zabawny i charakterystyczny moment - wywołuje uśmiech na twarzy! I, mimo wszystko, z takim akcentem odkładam książkę na półkę :)

Ekranizację Dziennika oglądałem dawno temu, ale pamiętam, że całkiem dobrze się bawiłem! Nie mogę tego do końca powiedzieć o książce... Na dłuższą metę, Bridget jest męcząca i zdecydowanie zbyt przewidywalna! Momentami dzieją się rzeczy zabawne, ale mimo tego, że wiedziałem na co się piszę...

Rozwiń

Zwiń